دوستداران محیط زیست

بیابان:

_{بخش هاي وسيعي از کشور ايران را مناطق خشک و مستعد بيابانزايي تشکيل مي دهد. طبق برآورد فائو هر ساله حدود يک درصد از مساحت کشور تحت تاثير پديده بيابانزايي، دستخوش کاهش توليد شده و روند بياباني شدن را طي مي نمايد.}

_{مناطق بيابانی استان تهران به دو دسته بيابانهاي قديمي (طبيعي) با منشاء محيطي و بيابانهاي جديد با منشاء انساني تقسيم می گردد. مرکزیت سیاسی استان، تراکم بالای جمعیت، آلودگی بسیار زیاد ناشی از تعدد کارخانجات و نیز تردد وسائط نقلیه، سبب افزایش غلظت گازهای گلخانه ای توسعه بیابانزایی و بروز مشکلات عدیده ای در سطح استان گردیده که در این رابطه مدیریت صحیح منابع طبیعی، سبب جلوگیری از تغییرات اقلیمی و بیابانزایی در استان خواهد گردید.}

_{تاریخچه بیابان زدایی در استان تهران:}

_{عمليات بيابانزدايي در استان تهران از اواخر  سال 1347 بمنظور مقابل با معضل حركت ماسه هاي روان در  جنوب شرقي شهرستان ورامين  در  حاشيه خط راه آهن تهران– مشهد آغاز گرديد. درابتدابا استفاده از گروههاي شن روب وهمچنين قرار دادن بشكه ونصب تراورسهاي چوبي در دو طرف ريلها بطول30  كيلومتر،اقدام به جلوگيري ازحركت ماسه هاي روان وپوشيده شدن راه آهن گرديد ولي متاسفانه اين اقداملات نتوانست از بازده ونتايج خوبي برخوردار باشد بدین منظورپس از بررسیهای کارشناسانه، اقدام به كاشت  نهالهاي  مقاوم  به   خشكي بويژه  گياه  تاغ  در منطقه گردید که بنحو موثری فرسایش بادی را کنترل نمود.}